Hara, onderbuikgevoel

Do-In Yoga helpt ons het Hoofd te verbinden met ons Hartcentrum en onze Hara. Er is tijdens de lessen altijd veel aandacht voor de Hara. Maar wat is dat nu precies ? In Japan, China en Tibet wordt er anders naar de buik gekeken dan hier in het Westen. In je buik komen veel energiestromen bij elkaar: hemel (yang) en aarde (yin), het mannelijke en vrouwelijke en water en vuur. Het is je krachtcentrum en de oerbron van je instinctieve levenskracht. Denk maar aan het baren van een kind waarbij de oerkracht wordt aangesproken. Of de wens om te (over)leven kan zo groot zijn dat er ongekende krachten vrijkomen. Zowel je onderbewuste als je overlevingsdrang vinden hun oorsprong in de Hara. Ook jouw diepe innerlijke en vaak onbewuste basisangsten zijn hier geworteld en hebben verschillende overlevingsstrategiëen voor je gecreeërd om je staande te houden in het leven.

Je buik is de ontmoetingsplek van geest, ziel, intuïtie en gevoel. Datgene wat je instinctief weet, komt direct uit je buik, je onderbuikgevoel. De Amerikaanse neurobioloog Michael Gershon heeft onderzoek gedaan naar het buikgevoel. Hij heeft ontdekt dat onze buik over een zelfstandig functionerend zenuwstelsel beschikt en veel meer zenuwcellen heeft dan onze hersenen. Je buik blijkt een autonoom centrum te zijn dat over wijsheid beschikt en op een heel andere manier waarneemt dan onze ratio. Het wordt ook wel je tweede brein genoemd.

Is het verstandig om naar je buikgevoel te luisteren ? Je onderbuikgevoel kan je voor lastige situaties plaatsen, een dilemma tussen instinctief weten en de logica van je verstand. Bijvoorbeeld: je krijgt een geweldige baan aangeboden met de beste arbeidsvoorwaarden maar met de persoon met wie je moet gaan samenwerken heb je allesbehalve een klik, het voelt niet goed. Wat te doen ? Luister je dan naar je verstand of naar je onderbuikgevoel ?

De kans is dus groot dat je in twijfel raakt nadat je buik aan de bel heeft getrokken (belly button). Het is de kunst om optimaal en constructief gebruikt te maken van je Hara, dit wordt Haragei genoemd. Het gaat om het vermogen tot compassie, het begrijpen van jezelf en de ander. Het geheel begrijpen en situaties kunnen overzien. Je hoort wat er niet gezegd wordt en je ziet wat er er niet getoond wordt. Door de Haragei te be-oefenen kun je uiteindelijk het 'niet-handelen' bereiken, de dingen gaan vanzelf, moeiteloos zonder inspanning. Je kijkt toe naar de gebeurtenissen waarbij je in staat bent om alert waar te nemen vanuit een innerlijke stilte zodat je precies weet (instinctief) wanneer je wat moet doen en wanneer je iets moet laten.

Hoe kun je dit oefenen ? Door te mediteren en niet-handelen kun je je aandacht weer helemaal naar je Hara brengen.

Oefen in het observeren van jezelf door af te tasten en je stil te houden, in het dagelijks leven tijdens de omgang met anderen en in je werk.

Door yoga oefeningen zoals: zijwaartse strekkingen, twists, draaiende beweging van het bekken, buikmassage versterk je de Hara.

En, nog wel het meest belangrijke: Laat het gevoel van angst voor een verkeerde beslissing los. Je kunt hierdoor namelijk niet goed naar je intuïtie luisteren. De angst stuurt je richting argumenten van buitenaf, die niets met je gevoel te maken hebben. En zelfs al neem je een verkeerde beslissing, is dat zo erg ? Vertrouw er op dat het allemaal goed komt.

In het Westen zijn we geneigd om teveel in ons hoofd te zitten. Alles beredeneren vanuit het verstand. Maar dan ga je vaak voorbij aan je gevoel en passie, wat evenzo belangrijk is voor het welbevinden. Extra aandacht voor de Hara is dus niet verkeerd. Maar vergeet nooit de verbinding met het hart en het hoofd !

Het hoofd geeft helder inzicht, het hart het zuiver voelen en de hara het innerlijk weten.